اول اردیبهشت روز ملی گفتار درمانی؛
۱۲ درصد ایرانیان به گفتار درمانی نیاز دارند
به گزارش اعصاب سنج عضو هیئت مدیره انجمن علمی گفتار درمانی، با اشاره به اهمیت رشته گفتار درمانی در كشور، اظهار داشت: آینده و امكانات گفتار درمانی دستخوش سلایق شخصی شده است.
به گزارش اعصاب سنج به نقل از مهر، اتابك وثوقی، با اشاره به روز ملی گفتار درمانی (اول اردیبهشت)، تصریح كرد: گفتار درمانی در ایران از سال ۱۳۵۲ شروع و الان به سن ۴۷ سالگی رسیده است و از سال ۱۳۸۲ به شكل مستقل فعالیت و وظیفه خدمت رسانی بالینی خویش را با دریافت پروانه از سازمان نظام پزشكی، انجام می دهد.مسئول كمیته فنی انجمن علمی گفتار درمانی، اضافه كرد: گفتار درمانی یكی از رشته های توانبخشی است كه هم اكنون در پیشرفته ترین كشورها جزو ۱۰ رشته محبوب و پردرآمد به حساب می آید اما در ایران، به رغم تلاش های بسیار پیشكسوتان و فعالان حقوقی و صنفی رشته هنوز خیلی جاها تحت عنوان رشته ای نوپا مطرح می شود.عضو كمیته مشورتی توانبخشی وزارت بهداشت افزود: در ایران سطوح علمی و فعالیت بالینی هم تراز با كشورهای رده نخست جهان هم پیش برود، مقدمات، پایه، اساس و سیاست ها كاملاً متعارض است.وثوقی اظهار داشت: امروزه گفتاردرمانی یا همان صدمه شناسی گفتار و زبان آنچنان پیشرفت كرده است كه در تمام سطوح پیشگیری؛ بهداشت و درمان وارد شده و نقش بسیار بسزایی را برعهده دارد.عضو هیئت مدیره انجمن علمی گفتاردرمانی عنوان كرد: متأسفانه باید بگویم كه هنوز خدمات گفتاردرمانی تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی نیست. البته كه انجمن صنفی، انجمن علمی و بورد این رشته تمام زحمات خویش را كشیده و هر گونه دفاع، درخواست، استاندارد و … كه نیاز بود به تمام ارگان های مرتبط همچون وزارت بهداشت، وزارت رفاه، بیمه سلامت، بیمه تأمین اجتماعی، كمیسیون بهداشت مجلس، كمیسیون مطالعات و تحقیقات تأمین اجتماعی، نظام پزشكی و شورایعالی بیمه عرضه كرده است.وی اظهار داشت: به رغم تمام تلاش طی حداقل ۱۰ سال اخیر همچنان معضل حقوق ابتدایی مردم، تأمین بیمه اجتماعی بلاتكلیف مانده است. مسئله جالب تر اینكه آئین نامه های تأسیس دفاتر كه باید حداقل هر ۵ سال مجدداً بازبینی شود، حدود ۲۵ سال است كه در حال اجرا می باشد و تغییرات پیشنهادی انجمن علمی كه از ۷ سال پیش به وزارت بهداشت تقدیم شده است، ضمن بررسی های نامه نگاری ها و جلسات بی فایده گرفتار بوروكراسی شده و جزو اولویت های معاونت درمان محسوب نمی گردد.وثوقی عنوان كرد: این معضل سبب شده است، دفاتر زیادی به علت برخورد ناشی از برداشت های فردی اداره نظارت، تعطیل، معلق یا گرفتار مشكل شوند، و تراكم دفاتر و درمانگران بسیار نامنسجم بوده و مناطق محروم كاملاً بی بهره از وجود همكاران گفتاردرمانی هستند.وی بیان داشت: سال ۱۳۷۵ در دفترچه انتخاب رشته كنكور سراسری قید شده بود كه ۳۵۰۰ نیروی گفتار درمانگر مورد نیاز است، امروز كه ۲۲ سال از آن زمان می گذرد، حدود ۴۰۰۰ دانش آموخته گفتار درمانی داریم كه قریب به نیمی از آنها مشكل معیشتی و اشتغال دارند و قریب به ۱۰۰۰ نفر تغییر شغل داده اند.وثوقی خاطرنشان كرد: یكی از اشكالات ساده اما مهم این است كه از اسم اصلی این رشته، یعنی صدمه شناسی گفتار و زبان، نمی گردد بهره برد.وی اضافه كرد: باید همه بدانند كه با افزایش سن جامعه و بروز اختلالات اكتسابی مثل تصادفات، سكته مغزی، آلزایمر، پاركینسون، ام اس و…، و از سویی افزایش نرخ اختلالات رشدی مثل اوتیسم، گفتار درمانی جزو ملزومات اساسی حوزه سلامت به حساب می آید.وثوقی عنوان كرد: گفتار درمانی رشته ای است كه حداقل ۳۵ درصد مردم آمریكا، یك مرتبه به كارشناسان این رشته مراجعه نموده اند و ۱۷ درصد مردم به آن نیاز دارند. در حالیكه در ایران این آمار به صورت غیر رسمی ۹ تا ۱۲ درصد اعلام شده است كه عملاً به یك درصد هم نمی رسد. شاید بزرگ ترین علت رجوع نكردن مردم، مشكلات مالی و معضل بیمه باشد.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب