تکرار ماجرای تلخ تعرفه گذاری در نظام سلامت
به گزارش اعصاب سنج رئیس سازمان نظام پزشکی خواهان افزایش۶۰درصدی تعرفه های درمانی شده درحالی که افزایش تعرفه ها در سالهای اخیر به قدری زیاد بوده که نه مردم توان پرداخت آنرا دارند نه سازمانهای بیمه گر.
به گزارش اعصاب سنج به نقل از مهر، محمدرضا رئیس زاده رئیس سازمان نظام پزشکی خواهان افزایش ۶۰ درصدی تعرفه های خدمات درمانی برای سال آینده شده است. این در حالی است افزایش این تعرفه ها در سالهای اخیر به قدری زیاد بوده است که نه مردم توان پرداخت آنرا دارند و نه سازمان های بیمه گر دیگر تحمل هزینه های هنگفت آنرا دارند. درخواست افزایش تعرفه خدمات پزشکی و شکایت از درآمد پایین پزشکان، مساله ای است که هر چند وقت یک مرتبه توسط یکی از اعضای این صنف مطرح می شود. این در شرایطی است که آمارها از آن حکایت می کند که میانگین درآمد پزشکان چندین و چند برابر بقیه اقشار جامعه بوده و سال به سال هم این اختلاف درآمدی در حال افزایش می باشد. در ابتدای هر سال، تعرفه های نظام سلامت افزوده می شود اما گروهی از پزشکان و مسئولین صنفی این قشر همواره به میزان افزایش این تعرفه ها اعتراض داشته و همواره در تلاش هستند تا میزان رشد این تعرفه ها را بالا برند. سال جاری هم اعضای نظام پزشکی سنت دیرینه خویش را حفظ نموده و محمد رئیس زاده، رئیس این سازمان صنفی در گفتگو با یکی از رسانه ها خواهان افزایش ۶۰ درصدی تعرفه های پزشکی در بودجه سال ۱۴۰۱ شده است. رئیس زاده، تعرفه های تعیین شده برای خدمات درمانی را غیرواقعی دانسته و در اینباره اظهار داشت: به صورت میانگین اگر بخواهیم یک مطب سرپا بماند و ضرر ندهد در شرایط امروز حداقل باید ۱۲۰ هزار تومان حق ویزیت باشد و با ویزیت ۸۰ هزار تومان امورات یک مطب نمی چرخد! این در شرایطی است که با یک حساب سر انگشتی میتوان محاسبه کرد که درآمد پزشکان تنها از محل مطب های شخصی شان اختلاف بسیار زیادی از درآمدهای ماهانه اقشار مختلف مردم دارد. با یک نگاه حداقلی چنان یک پزشک در ساعت تنها ۴ بیمار را ویزیت کرده و مانند کارمندان دولتی ۸ ساعت در روز کار کند با احتساب همین تعرفه ۸۰ هزارتومانی، درآمد روزانه یک مطب چیزی بیشتر از ۲.۵ میلیون تومان می شود. این در شرایطی است که تعداد مریض هایی که پزشکان در یک ساعت ویزیت می کنند خیلی بیشتر از ۴ بیمار است. حتی اگر یک میلیون تومان هزینه ی روزانه اجاره مطب، حقوق کارکنان و برق و گاز شود باز هم درآمد روزانه پزشکان حداقل ۱.۵ میلیون در روز است. به نظر شما چند درصد مردم جامعه در این روزها درآمد روزانه ۱.۵ میلیون دارند؟ فارغ از این محاسبه سرانگشتی، گزارش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی از آن حکایت می کند که تنها با اجرایی شدن طرح تحول سلامت، درآمد پزشکان بیشتر از ۳۰۰ درصد افزایش پیدا کرده است! همانطور که گفته شد این واکنش های سازمان نظام پزشکی مسبوق به سابقه بود و پارسال هم با تصویب تعرفه های خدمات درمانی سال ۱۳۹۹ در هیأت دولت، سازمان نظام پزشکی نسبت به این مورد واکنش نشان داد و با انتشار اطلاعیه ای عمومی و همینطور ارسال نامه ای به رئیس جمهور نسبت به افزایش میانگین ۱۵ درصدی نرخ تعرفه های درمانی اعتراض کرده و آنرا ناکافی دانست؛ علاوه بر این معاون سازمان نظام پزشکی هم در مصاحبه ای خواهان افزایش ۴۰ درصدی تعرفه ها شد. داستان تلخ تعرفه گذاری در نظام سلامت داستان تعرفه های خدمات درمانی به دهه ۷۰ بازمی گردد. پزشکان تا سال ۱۳۷۳ برای خدماتی که عرضه می دادند، حقوق ثابت دریافت می کردند اما از سال ۱۳۷۳ نظام پرداخت کارانه ای برای پزشکان عملیاتی شد. مبتنی بر نظام کارانه پزشکان علاوه بر حقوق ثابت به ازای هر خدمتی که عرضه می دهند مبلغی هم بعنوان تعرفه خدمت دریافت می کنند. اولین پیامد منفی اجرای نظام پرداخت کارانه ای، افزایش خدمات القایی است. یعنی پزشک انگیزه پیدا می کند تا خدمتی که برای مریض ضرورتی ندارد را برای او تجویز کند تا درآمد خویش را افزایش دهد. دیگر پیامد منفی نظام پرداخت کارانه ای، کاهش کیفیت خدمات درمانی در کشور است چون که پزشک تمایل دارد در یک وقت محدود، تعداد بیشتری خدمت عرضه کند تا درآمد بیشتری کسب کند و این مورد به کیفیت خدمات به شدت ضربه میزند علاوه بر معایب یاد شده، نظام پرداخت کارانه ای سبب تحمیل بار مالی شدید به دولت و بیمه ها و همینطور ایجاد تبعیض بین رشته های مختلف درمانی هم شده است. رئیس زاده، رئیس سازمان نظام پزشکی در بخش دیگری از مصاحبه خود با یکی از رسانه ها و در پاسخ به این انتقاد که در شرایط اقتصادی فعلی کشور، خیلی از مردم توان پرداخت این تعرفه های پزشکی را ندارند، بدون توجه به وضعیت نابسمان سازمان های بیمه گر اظهار داشت: ما نمی گوییم که این هزینه را مردم پرداخت کنند بلکه بیمه ها باید هزینه های درمان را پرداخت کنند. اگر هزینه ها به صورت رومیزی و قانونی افزایش پیدا نکند قیمت ها به صورت غیرمنطقی و پنهان افزوده می شود. برای نمونه اگر قیمت یک خدمتی مشخص است شما نمی توانید آن خدمت را با هزینه های نصف قیمت واقعی فرزانه کنید. داستان تعرفه های نظام سلامت که از سال ۱۳۷۳ متولد شده بود به همین جا ختم نشد و در سال ۱۳۸۳ مجلس شورای اسلامی مصوب کرد که تعرفه گذاری بخش خصوصی در اختیار سازمان نظام پزشکی که یک تشکل صنفی است قرار داده شود. این قانون از سال ۱۳۸۴ اجرا شد و تعرفه های بخش خصوصی که تا سال ۱۳۸۳ با تعرفه های بخش دولتی یکی بود، در فاصله سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ با رشد وحشتناکی ۱۰ برابر تعرفه های بخش دولتی شد.
گرچه اختیار تعرفه گذاری بخش خصوصی در سال ۱۳۸۹ و بر مبنای برنامه پنجم توسعه از سازمان نظام پزشکی گرفته و به شورایعالی بیمه داده شد اما جدا بودن تعرفه های بخش خصوصی و دولتی همچنان تداوم یافت. این اختلاف فاحش بین تعرفه های بخش خصوصی و دولتی در حالی است که بر مبنای سیاست های کلی سلامت که در سال ۹۳ از جانب رهبر معظم انقلاب ابلاغ گردیده است، تعرفه های فنی بین این بخش باید یکسان شود. عده ای از پزشکان دلیل درخواست های مختلف خود برای افزایش تعرفه های پزشکی را درآمد پایین پزشکان ایرانی نسبت به پزشکان دیگر کشورها عنوان می کنند. این پزشکان برای اثبات حرف خود به مقایسه میزان درآمد پزشکان ایرانی با پزشکان کشورهای دیگر با تبدیل درآمدشان به دلار می پردازند. این در شرایطی است که باید درآمد اقشار نسبت به درآمد سرانه هر کشور تعریف و مقایسه شود. در حالیکه خیلی از اعضای کادر درمانی با رشادت و از خودگذشتگی در صف اول مقابله با کرونا مشغول خدمت هستند گروه دیگر از پزشکان سلامتی مردم را دستمایه درآمدهای نجومی خود قرار داده و هر روز درخواست جدیدی برای دریافت مبالغ بیشتر از مردم و سازمان های بیمه گر را مطرح می کنند.
منبع: asabsanj.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب