در رابطه با سندرم پای بی قرار چه می دانید؟
به گزارش اعصاب سنج، سندرم پای بی قرار که بعنوان یک اختلال عصبی شناخته می شود، سبب احساس ناخوشایند در پاها می شود و فرد مبتلا این احساس را به صورت گزگز، مورمور، سوزش، درد و کشش و یا حرکت حشرات روی پوست توصیف می کند؛ به صورتی که ناچار است برای کاهش این حس ها، پای خویش را مدام حرکت دهد یا بِکشد.
به گزارش اعصاب سنج به نقل از ایسنا، این احساس ناخوشایند معمولاً در ساق پا اتفاق می افتد اما می تواند هر جای اندام تحتانی از مچ پا گرفته تا ران را درگیر کند؛ آنهم بیشتر در حالت دراز کشیده.
بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، در اینجا به هشت حقیقت در رابطه با سندرم پای بی قرار بیشتر اشاره شده است:
_ دو نوع سندرم پای بی قرار وجود دارد: سندرم پای بی قرار زودرس یا اولیه پیش از سنین ۴۵ سالگی شروع می شود در حالیکه علت آن ناشناخته است. علایم و نشانه های سندرم اولیه، با مرور زمان وخیم تر می شود. این نوع سندرم در کودکان هم می تواند رخ دهد که البته با بیش فعالی و یا درد ناشی از رشد در خیلی از موارد اشتباه گرفته می شود. سندرم پای بی قرار ثانویه یا دیر رس پس از ۴۵ سالگی خویش را نشان داده است و امکان دارد ناشی از دلایل پزشکی دیگر مانند کمبود آهن، بارداری، استفاده از داروهای خاص، نارسایی کلیه یا صدمه طناب نخاعی باشد. علایم و نشانه های این سندرم هم با سرعت بیشتری تمایل به وخیم تر شدن دارند. درمان دلایل ثانویه معمولاً با کاهش علایم نشانگان پای بی قرار همراه می باشد.
_ سندرم پای بی قرار امکان دارد با بی خوابی اشتباه گرفته شود: از آنجائیکه علایم سندرم پای بی قرار منجر به کاهش کیفیت خواب می شود، امکان دارد با بی خوابی یا دیگر شرایط عصبی، عضلانی و ارتوپدی اشتباه گرفته شود.
_ افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض سندرم پای بی قرار هستند: بعضی از شرایط پزشکی همچون بیماری کلیوی، دیابت، ام اس، آرتریت روماتوئید و پارکینسون بیشتر می توانند خطر مبتلا شدن به سندرم پای بی قرار را بالا برند.
_ سندرم پای بی قرار می تواند ناشی از رگ های واریسی باشد: یکی از دلایل ثانویه سندرم پای بی قرار رگ های واریسی، سطوح پایین آهن در بدن و حاملگی است. خبر خوب اینست که علایم سندرم پای بی قرار معمولاً با افزایش سطح آهن، پس از زایمان و بهبود رگ های واریسی کاسته می شود.
_ سندرم پای بی قرار می تواند منجر به افسردگی شود: گاهی اوقات علایم سندرم پای بی قرار در شب هنگام بدتر می شود و بی خوابی ناشی از آن بعلاوه عدم تمرکز ناشی از ظهور علایم در روز، نوسانات خلقی مانند افسردگی و دیگر مشکلات سلامت روان مانند اضطراب را به دنبال دارد.
_ کافئین می تواند آغازگر علایم سندرم پای بی قرار باشد: مصرف کافئین، نیکوتین و الکل، گاهی اوقات علایم سندرم پای بی قرار را زیاد می کند. علایم همینطور با مصرف بعضی از داروهای خاص مانند داروهای درمان تهوع، سرماخوردگی و آلرژی به علاوه داروهای قلبی، فشار خون بالا و افسردگی بدتر می شوند. توقف مصرف این داروها با کاهش علایم سندرم پای بی قرار همراه می باشد.
_ ورزش علایم سندرم پای بی قرار را بهبود می بخشد: ورزش به بهبود علایم کمک می نماید اما باید به خاطر داشت که ورزش های شدید بویژه در اواخر شب می تواند اثر کاملا معکوس داشته باشد. دیگر تغییرات شیوه زندگی مانند روشهای فنی تمدد اعصاب، مدیتیشن، یوگا، اولویت بندی بهداشت خواب و رعایت مواردی همچون گرفتن حمام گرم، ماساژ پاها و استفاده از کمپرس های سرد یا گرم می تواند تسکین دهنده علایم سندرم پای بی قرار باشد.
منبع: asabsanj.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب